مرگ تدریجی یک رؤیا
شنبه, ۸ آبان ۱۴۰۰، ۰۷:۳۹ ب.ظ
میدونم دیگه به من فکر نمیکنی، اما اگر لحظه ای از ذهنت گذشت هم ناراحت نباش که بار دوم جواب رد شنیدی. میدونی؟ حتی اگه همه چی خوب پیش میرفت هم الان خوشحال و خوشبخت نبودی. من مانع پیشرفتت بودم و به جای طی کردن پله های ترقی، گرفتار راهروی بیمارستان ها بودی... پس ناراحت نباش! چیزی رو که از دست ندادی هیچ، شانس هم آوردی. :)
۰۰/۰۸/۰۸