اگه اینا رو بهت بگم، ازم توی ذهنت یه موجود ضعیف و حقیر نمیسازی؟

زندگی همیشه روی روال نیست.

خودمون باید به روال برش گردونیم.

من نتونستم. هنوز. 

چرا باید دوستت داشته باشه؟

مسئله اینه که همیشه از اونایی خوشم میاد که ده ها پله ازم بالاترند، با اینکه خودم چیزی ندارم که اونا خوششون بیاد! هیچی!

گره همینه؟ چجوری باز میشه؟ فقط راهی به جز پایین آوردن سطح خواسته و علاقه هام، پلیز! 

غم و شادی دَرهمه

از نشونه های بی ثباتی دنیا همین بس که روز شنبه، یه جناب دکتر حالمون رو میکنه تو قوطی، و امروز یه استاد عزیز کلی تعریف و تمجید که شایسته اش نیستم نثارم میکنه که تا نیم ساعت روی ابرهام! از درک و تحلیل خوبم در زبان انگلیسی و همین طور خوانش و نگارش فارسی میگه.

اونی که باید این کمالات رو ببینه چرا نمیبینه پس؟! :)) curved رو برای من ترجمه میکنی؟ بات آی لاو یو هانی!! :))) 

Thirteen reasons why

من هم باید لیست آدم هایی که باعث مرگم شدند رو ثبت کنم... 

ضِدِّ نفرین!

فقط دعا کن گناههات، دامن بی گناه های اطرافت رو نگیره. خودت که حتما تقاص پس میدی. 

جوان ناکام

ناکام، من نیستم. دنیاییه که از استعدادها و ارزشهای من بهره نبرد...! :)) 

ستار العیوب

این صفت خدا، بیشتر از همه ی عمرم، در وجودم پدیدار شده!

اگه دین و ایمون درست درمون داشتم، نمیدونم باید برای این حرفم  «استغفرالله» میگفتم یا  «الحمدلله»! 

یه جا بند شو!

چجوریه که همون قدر که از خوندن مقالات هوش و فازی لذت میبردم، الان از خوندن هرچی مربوط به ادبیات و زبان و جریان سیال ذهن مشعوف میشم؟ 

ریشه در کودکیم داره؟ کدومش؟! 

حتی نوشتن از یه آدم حقیر هم چیپه!

نمیدونی با رفتارت نه فقط یه ظلم آشکار به اطرافیانت میکنی، یه ظلم سنگین‌تر هم پشت قصه در حال رخ دادنه: اینکه چه آدمی ازشون میسازی. اینکه یه نفر سه دهه از عمرش با گذشت بوده و الآن به یه آدم کینه ای و انتقام جو تبدیل شده، فقط به خاطر تو!

 

گذاشت رفت آلمان را آباد کند

و باز هم احسان عبدی پور: پادکست قوطی‌ها.

الحق چیزهایی که دهه شصتی‌ها درک میکنند، متولدینِ حتی با اختلاف یک سال قبل و بعدش، تصور نزدیک بهش هم ندارند...(خودش متولد آبان 1359 انگار)